Debata, która nas czeka.

Ojciec Święty Benedykt XVI pragnie położyć kres kryzysowi w Kościele ustawiając II Sobór Watykański w koleinach Tradycji.
Hasłem tego zamierzenia jest „hermeneutyka ciągłości”, którą Papież przeciwstawia „hermeneutyce zerwania” –  grożącej rozłamem w Kościele.
Debata ruszyła. Można uznać, że książka wielkiego teologa laterańskiego Mons. Brunero Gherardini jest jej symbolicznym początkiem. Doczekała się już trzech wznowień we Włoszech  a ostatnio ukazało się tłumaczenie francuskie.

DVD Papieskiej Komisji Ecclesia Dei

Jestem bardzo szczęśliwy, widząc instruktaż video, stworzony z myślą o kształceniu księży — i nie tylko księży lecz także wiernych, którzy przez tak wiele lat znali jedynie nową mszę, aby móc przybliżyć im tę formę rytu rzymskiego.(...)

Nie jest to jedynie dar dla tzw. „tradycjonalistów”— nic podobnego — jest to dar dla całego Kościoła Katolickiego. (...)Ojciec Święty udziela go poprzez cudowną strukturę Kościoła, obejmującą parafie, kapłanów i kapelanów w kaplicach, w których sprawują oni Eucharystię, a ci, na mocy woli Wikariusza Chrystusa, muszą spełnić prośby i żądania wiernych dotyczące sprawowania tej właśnie Mszy i mają obowiązek im ją zapewnić.

I nawet jeżeli wierni się o nią specjalnie nie starają ani nie dopominają, duszpasterze winni ją udostępnić, tak aby wszyscy mieli dostęp do skarbu starej liturgii Kościoła. To jest właśnie nadrzędny cel Motu Proprio — duchowe i teologiczne bogactwo. Ojciec Święty pragnie, aby ta forma Mszy św. stała się w parafiach formą powszechną, aby w ten sposób młode pokolenia mogły poznać ten ryt.                 JE Kardynał Dario Castrillon Hoyos

Wejdź na stronę i kliknij polską wersję językową:
Kliknij tu...

Do pism o tematyce komputerowej dołączane są programy umożliwiające zgranie na płytę filmów opublikowanych na serwisie You Tube. Szczegółowych informacji o działaniu takich programów udzielą Państwu gimnazjaliści.

Liturgia Ofiary Chrystusa czy impreza rozrywkowa?

...absolutny nonsens stanowią próby "uatrakcyjniania" liturgii pantomimą, i to wykonywaną w miarę możliwości przez profesjonalne zespoły, co kończy się często aplauzem zgromadzonych. Jeśli w liturgii oklaskuje się ludzkie dokonania, to jest to zawsze ewidentny znak tego, iż całkowicie zagubiono istotę liturgii i zastąpiono ją rodzajem religijnej rozrywki. Atrakcyjność taka nie trwa długo; na rynku ofert spędzania wolnego czasu, gdzie rozmaite formy religijności coraz częściej funkcjonują jako rodzaj podniety, konkurencja jest nie do pokonania.  kard.J.Ratzinger.

Recenzja książki: Rozwój reformy liturgicznej

Wydawnictwo Roman Catholic Books wydało anglojęzyczną wersję książki autorstwa Mons. Nicoli Giampietro „Rozwój reformy liturgicznej widziany oczyma Ferdynanda kard. Antonelliego w latach 1948-1970”.
Po ukazaniu się angielskiego wydania książki sam Antonio kard. Canizares Llovera, prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, napisał do Mons. Giampietri (członka tejże kongregacji), że:

Książka ta jest istotnym przyczynkiem do badania reform liturgicznych XX wieku... bowiem po raz pierwszy udostępnia w j. angielskim dokumenty księdza (późn. kardynała) Antonelliego, jednego z propagatorów odnowy liturgicznej tamtejszego okresu. Antonelli włączył się w reformę ze sporym entuzjazmem... i wytrwał w nim do roku 1970r., gdy spostrzegł, że porzucono umiarkowanie w zakresie reformy liturgicznej, którego był zwolennikiem.

Czytaj dalej...